Choć wiele osób każdego dnia korzysta z tego uniwersalnego kruszywa, nie każdy wie czym dokładnie jest keramzyt. Lekkie, paroprzepuszczalne kruszywo ceramiczne, które powstaje na skutek wypalania gliny ilastej, wykorzystywane jest przede wszystkim w ogrodnictwie i budownictwie, ale jest ono wykorzystywane każdego dnia w wielu innowacyjnych rozwiązaniach. Keramzyt posiada wiele zalet, dzięki którym jest on uważany za niezwykle trwały i bezpieczny dla środowiska materiał. Warto dowiedzieć się nieco więcej na temat zalet, zastosowania oraz procesu powstawania keramzytu, żeby dokładnie zrozumieć jego popularność.
Zalety keramzytu
Keramzyt posiada wiele zalet, dzięki którym jest uniwersalnym kruszywem wykorzystywanym przede wszystkim w budownictwie i ogrodnictwie. Do najważniejszych jego zalet zalicza się:
- Zdolność izolacji – kruszywo keramzytowe charakteryzuje się zdolnością do izolowania ciepła, ale również uznawane jest za doskonały izolator akustyczny. Cecha ta wykorzystywana jest przede wszystkim w budownictwie.
- Paroprzepuszczalność – keramzyt posiada porowatą strukturę, dzięki której cechuje się on zdolnością do wyprowadzania pary wodnej. W budownictwie umożliwia to utrzymanie odpowiedniego poziomu wilgotności w pomieszczeniach i zapobiega uszkodzeniom takim jak np. grzyby i pleśnie na powierzchni ścian.
- Odporność na działanie substancji chemicznych – podczas procesu wypalania keramzytu dochodzi do wyjałowienia kruszywa, dzięki czemu jest ono odporne na działanie różnego rodzaju substancji chemicznych.
Proces powstawania keramzytu
Powiedzieliśmy już, że keramzyt powstaje na skutek wypalania gliny ilastej. Zanim jednak surowiec ten, stanie się gotowym produktem, musi on przejść proces oparty na leżakowaniu, nawadnianiu i wypalaniu. Wydobyta glina zostaje rozdrobniona na mniejsze kawałki, które następnie leżakują przez okres od dwóch do trzech tygodni. W tym czasie do gliny dolewa się wodę i rozgniata za duże kawałki na mniejsze drobiny za pomocą specjalnych walców. Tak przygotowany materiał poddaje się wypaleniu w piecu rozgrzanym do około tysiąca dwustu stopni Celsjusza. Podczas procesu wypalania kuleczki zwiększają swoją objętość kilkukrotnie, dlatego też powstały w ten sposób keramzyt ma różne średnice, które sięgają od dwóch do dwudziestu milimetrów.